Ծառերի աչքերը. շիլաշփոթ
Կար մի ծառ,որը սովորական ծառ չէր, նա ուներ աչքեր։ Կանգնել էր ու նայում էր իր ընկերներին։ Իր երազանքը ,որ իր ընկերները ունենան աչքերը նա նայում էր իր ընկերներին ու լացում։Հանկարծ ծառի աչքերը տեսավ, թե ինչպես են մարդիկ փչացնում ծառերը, կոտրում են ճյուղերը, ծառերից պատրաստում են կամուրջներ , խրճիթներ։ Այս տեսնելով աչքերը սկսեցին գանգատվել։ Աչքերը մարդկանց վրա բարկացան և ասացին •
_Ինչու եք, կոտորում ծառերին և հոգ չեք տանում նրանց մասին։
Աչքերը գանգատվեցին, որ մարդիկ իրենց էլ չեն խնայում։ Մարդիկ հեռախոսով են աշխատում, գիշերները կարդում են։ Մենք շատ ենք հոգնում մարդկանց պատճառով, դրա համար էլ մեզ թվում էր, որ արևն էր պտտվում Երկրի շուրջը, բայց հակառակ է։ Մենք այնքան ենք հոգնում, որ նայում ենք ջրին, գիտենք շատ մաքուր է, բայց իրականում շատ մանրէներ կան ջրի մեջ։ Եթե մարդիկ փչացնելու փոխարեն խնմեն մեզ մենք և ծառերը չենք գանգատվի։
